Kontynuujemy prezentację kolejnych ciekawostek architektonicznych będących częścią historii tego miejsca. Każdy z przedstawionych elementów architektury miał swoje znaczenie w wielowiekowej przeszłości pałacu.

Kominek (2 ćw. XVIII w., późny barok, warsztat śląski, sala pierwszego traktu od wschodu).

Posiada otwór paleniska zamknięty linią wypukło-wklęsłą, obwiedziony jest opaską złożoną z szeregu półwałków z trapezowym kluczem. 

Otwór ujęty jest prostokątną obudową zwieńczoną wyłamanym gzymsem z naczółkiem, dekorowany motywem otwartej muszli w zwieńczeniu. Pole między opaską, a wyłamaniem gzymsu ozdobiono stylizowanym motywem muszli. 

Gzyms nadproża prezentuje ułożone płaskorzeźby z postaciami Sfinksów. Powyżej posadowiona jest prostokątna wgłębiona płycina, stanowiąca tło do barokowych zdobień kominka.

Rozmieszczone jest na niej obramienie wypukło-wklęsłe, zamknięte u góry esowatym łukiem dwuramiennym, gdzie funkcję ozdobną gzymsu stanowi motyw naczyń. Dołem zamknięte jest formą spływu wolutowego, opierającego się na gzymsie nadproża.

Obie strony płyciny zdobią pilastry, których wypełnienie dekorowane jest ornamentem cekinowym oraz muszlami. 


Kominek (4 ćw. XIX w., neobarok, warsztat śląski, ściana wschodnia sieni).

Jest kompozycją architektoniczną, złożoną z płytkiego prostokątnego korpusu zwieńczonego szerokim profilowanym gzymsem. 

W jego centrum, otwór paleniska, obwiedziony szeroką profilowaną listwą z półwałkiem, posadowioną na niskim cokole. Otwór zamknięto łukiem koszowym.










Źródło i bibliografia:
A. Billert- Jerzmanowa pałac, PP PKZ w Poznaniu 1974 r. s.5-6
J. Pilch- Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska, Warszawa 2005 r. s.133
Zabytki sztuki w Polsce Śląsk, KOB i DZ, Warszawa 2006 r. s.370