Doczekaliśmy się już 6-stej odsłony ARCHITEKTONICZNYCH CIEKAWOSTEK, w której prezentujemy salę drugiego traktu. Jest ona ozdobą i zarazem wspomnieniem świetności pałacu w Jerzmanowej z czasów jego przebudowy w XVIII wieku ok. 1730 r. 

Dekorowany strop reprezentatywnej sali II traktu o wymiarach 720x550 cm umiejscowiony jest od południowego zachodu na parterze. Ma charakter indywidualny i zawiera bogaty przekaz zrealizowany przy użyciu technik sztukatorskich. Dekoracja wypełnia całe pole stropu. Centrum kompozycji stanowi owalny plafon ze sceną mitologiczną, ujęty profilowaną listwą. Wokół niego prezentują się szerokie obramienia o wypukło-wklęsłym kształcie listwy wypełnionej ornamentem z liści akantu. 


W plafonie przedstawiono królową Anteję, kochankę Bellerofonta przykutą kajdanami do skały. W tle po lewej, statek na morzu. Ponad nim w chmurach syn Posejdona Bellerofont na Pegazie, trzymający odciętą głowę Chimery. To Jobates, teść króla Projtosa wysłał Bellerofonta, aby zabił Chimerę, co ostatecznie mu się udało dzięki Pegazowi, cudownemu skrzydlatemu rumakowi, który wyskoczył z brzucha Meduzy, gdy Perseusz odciął jej głowę. Z prawej strony kompozycji nad brzegiem morza, widnieją postacie króla Likii Jobatesa oraz króla Projtosa władcy Tyrynsu, który to próbował za pośrednictwem teścia doprowadzić do jego śmierci za domniemane zaloty do jego żony Steneboi (Anteji). Swoimi bohaterskimi czynami Bellerofont ujął serca nie tylko Likijczyków, ale również ukochanej córki Jobatesa Filonoe, otrzymując ją za żonę. Z biegiem czasu utracił on swą łaskę wśród bogów i z powodu pychy został przez Zeusa strącony na ziemię, gdy próbował na Pegazie dostać się na Olimp. Siedem dni i siedem nocy spadał Bellerofont z nieba na ziemię, aż roztrzaskał się o skały nadmorskie. W scenie tej widoczny jest dynamizm znamienny dla okresu baroku. 

Dynamika, ale też zadziwiająca jak na ten czas nowoczesność ujęcia imponuje swoją precyzją wykonania. Inicjatywę w tej mierze zawdzięczamy ponownie Baronowi Henrykowi von Sack, który w swoich czasach okazał się śmiałym mecenasem sztuki.



Bibliografia i źródła:
Dokumentacja Konserwatora Zabytków
Wanda Markowska, MITY Greków i Rzymian, Warszawa 1973