W siódmej odsłonie ARCHITEKTONICZNYCH CIEKAWOSTEK nawiążemy do ostatnio opisywanej sali drugiego traktu w pałacu w Jerzmanowej gdzie przestrzeń stropu w narożach, między fasetą a obramieniem obejmującym plafon, zdobią owalne medaliony. W architekturze wspomnianej sali prezentują się cztery medaliony tworzące element dekoracyjny przedstawiając przy tym sceny mitologiczne. Przybliżymy odniesienia alegorii i symboli jednego z czterech medalionów umiejscowionego od strony wejścia do pomieszczenia. 

Pierwszy medalion na stropie sufitu przedstawia Lukrecję, wizerunek słynnej rzymskiej matrony, która symbolizuje wierność małżeńską i poświęcenie. Lukrecja jest ukazana nago, co podkreśla jej bezbronność i niewinność wobec przemocy, która ją spotkała. W tle znajduje się pejzaż symbolizujący akt samobójczy, na który się zdecydowała nie mogąc znieść hańby. W górnej części widoczna jest wstęga reprezentująca odwagę i siłę wobec trudności. Medalion wiąże ze sobą historię kobiety zniewolonej przez towarzysza swojego męża, gdy ten był poza domem na wojnie. Mimo, że Lukrecja nie czuła się winna, jej wola odebrania sobie życia miała znaczenie polityczne i zapoczątkowała przewrót, a następnie upadek tyranii. 

Opowieść ta nawiązuje do rzymskich ideałów wierności i heroizmu, które były bliskie sercu bohaterki. Interpretacja medalionu może również odnosić się do personifikacji sprawiedliwości, ponieważ osoba, która ją skrzywdziła została ukarana, co doprowadziło do ustanowienia republiki rzymskiej. Przedstawiona scena w reprezentatywnej sali pałacu stanowi hołd dla Lukrecji i jej heroicznych czynów, które miały wpływ na historię i politykę rzymskiego społeczeństwa. Pod postacią Lukrecji ukazana jest alegoria czystości stając się wzorem godnym do naśladowania dla Rzymianek. W ten sposób właściciele pałacu utożsamiając się z wartościami życiowymi, a znajdującymi obraz w mitologii, uwieczniali je przez artystyczne obrazowanie historii na sufitach pomieszczeń. Dla zamieszkujących i gości była to swego rodzaju wizytówka propagowanych i cenionych zachowań ludzkich, z których należało korzystać podczas własnego życia.

Bibliografia i źródła:
Dokumentacja Konserwatora Zabytków